Być może jest to pytanie, nad którym nigdy wcześniej się nie zastanawiałeś: Czym jest Ewangelia? Ale prawdopodobnie niewielu wie, czym ona naprawdę jest. Naprawdę jest to miłość Boga do ludzkości, ponieważ Bóg naprawdę i prawdziwie jest miłością. Bóg chce być naszym Ojcem, dlatego modlimy się „Ojcze nasz, któryś jest w niebie”. Być może wiesz, że Ewangelia jest drogą do zbawienia. Naprawdę tak jest. Czytaj dalej, a przekonasz się o tym. Możesz też wysłać wiadomość w każdej chwili, jeśli masz pytania.

Diecezjalna strona internetowa LSO

Ministrant (łac. ministrare – służyć, posługiwać, pomagać) – w katolicyzmie: osoba posługująca w liturgii, najczęściej w czasie sprawowania Eucharystii, a także nabożeństw poza Mszą świętą. Nazwa obejmuje także konkretną funkcję wykonywaną podczas liturgii (np. ministrant ołtarza, ministrant księgi, ministrant światła) przez dorosłych, młodzież i dzieci.

Zaleca się, by ministranci byli objęci odpowiednią formacją, zgodnie z Dyrektorium Duszpasterstwa Służby Liturgicznej, i otrzymali błogosławieństwo do pełnienia swojej funkcji, zgodnie z księgą Obrzędy błogosławieństw Służby Liturgicznej.

Diecezjalna strona internetowa Dzieci Maryi

Wydaje się, że w naszej diecezji od zawsze była tradycja służby dziewczęcej przy sztandarach. Uroczystości w parafii, uroczystości na Górze Świętej Anny upiększają dziewczęta w bieli, dla których Maryja jest „sztandarem" ich dziewczęcości, a służba przy ołtarzu, wyznaniem wiary. Rzeczywistość pokazuje, że część z tych dziewcząt jest zaangażowana w mniej lub bardziej prężnie działające przyparafialne grupy Dzieci Maryi.

Młodzież nie jest jednorodną grupą ludzi. Dlatego duszpasterze muszą być tam, gdzie jest sama młodzież. Młodym potrzeba zaś nie teologów mówiących trudnym językiem, ale świadków prawdziwej wiary. Różnorodność aktywności duszpasterstw widać najbardziej w działaniach lokalnych. Duszpasterze pracujący z młodzieżą w odmiennych pod wieloma względami warunkach podkreślają, że najczęstszym błędem powtarzanym wśród księży jest postawa niezrozumienia młodzieży – jej szybko zmieniających się zainteresowań, ubioru, języka, relacji z dorosłymi, sytuacji lokalnej.

„Patrzę na Was wszystkich, Bracia i Siostry wszelkiego stanu, na Was, rodziny chrześcijańskie, na Was, osoby chore i w podeszłym wieku, na Was, młodzi: weźcie znów ufnie do rąk koronkę różańca, odkrywając ją na nowo w świetle Pisma świętego, w harmonii z liturgią, w kontekście codziennego życia. Oby ten mój apel nie popadł w zapomnienie nie wysłuchany” (z Listu apostolskiego Jana Pawła II "Rosarium Virginis Mariae").

Co to jest schola? Schola liturgiczna pełni ważną rolę w zgromadzeniu liturgicznym. Dokumenty soborowe tak o niej mówią: „Do niej bowiem należy troska o poprawne, zgodne z różnymi rodzajami śpiewu, wykonywanie właściwych im części liturgii oraz wspomaganie czynnego uczestnictwa wiernych przez śpiew w liturgii. Obecność scholi w liturgii i to nie tylko „od wielkiego święta”, ale w każdą niedzielę ukazuje bogactwo i różnorodność posług i zaangażowania wiernych w sprawowanie liturgii.

Apostolat Margaretka to międzynarodowy ruch katolicki, którego korzenie sięgają początku lat 80. Wtedy to w kanadyjskiej miejscowości Aylmer w prowincji Quebec powstała oddolna inicjatywa wiernych, którzy za cel obrali sobie regularną i dozgonną modlitwę za wybranego kapłana. Już wkrótce Apostolat Margaretka zyskał pełną aprobatę i przychylność kanadyjskiego Kościoła, a do rozpowszechniania się idei ruchu w Europie przyczynili się kanadyjscy pielgrzymi przybywający do słynącej w tym czasie z objawień miasta Medziugorie położonego na obszarze dzisiejszej Bośni i Hercegowiny.

Geneza stowarzyszenia „Rodzina Bł. Edmunda Bojanowskiego” sięga 1995 roku. Odbywająca się wówczas XIX Kapituła Generalna, Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP we Wrocławiu, rozważając perspektywy rozwojowe apostolstwa Zgromadzenia i chcąc odpowiedzieć na współczesne wyzwania Kościoła dotyczące  katolickiego laikatu, postanowiła nawiązać więź duchową z katolikami świeckimi, zachęcając ich do współpracy ze Zgromadzeniem w duchu swego charyzmatu.

Diecezjalna strona internetowa Bractwa św. Józefa

Erygowane 1 maja 2012 r. w Jemielnicy Bractwo św. Józefa nawiązuje do chlubnej przeszłości, kiedy Bractwo św. Józefa w Jemielnicy zrzeszało pod patronatem św. Józefa tysiące osób. Nie chcąc odcinać się od tej przeszłości, a jednocześnie rozpoznając znaki czasu, Biskup Opolski reaktywował Bractwo, by w ten sposób zainicjować nową formę stanowego duszpasterstwa mężczyzn i młodzieńców na miarę potrzeb rodziny i Kościoła na opolskiej ziemi.

Członkowie Bractwa Szkaplerza Świętego żyją w świecie zgodnie z duchem Zakonu Karmelitańskiego. Przyjmują szkaplerz na znak głębokiej więzi z Matką Bożą, która objawiła się generałowi karmelitów św. Szymonowi Stockowi (ok. 1175-1265) i obiecała szczególną opiekę w życiu doczesnym i po śmierci tym, którzy go będą nosić. Członkowie bractwa są zobowiązani codziennie odmawiać wyznaczoną w dniu przyjęcia modlitwę maryjną, naśladować Matkę Bożą i szerzyć Jej kult. Pierwsze Bractwa Szkaplerzne powstały w XIII i XIV w. we Florencji, Bolonii i Wenecji.